عیدانه - 1

+ تا تو باشی که وقتی طرف میگه فلانچیز برای بیماران قلبی موکدا توصیه نمیشه، شوما پررو بازی و جرئت‌ورزی به خرج ندی نری سراغش. حالا خوبته که امروز روز آخری هم مثل همون سیصد و شصت و گه سال قبلیش حس دامنه‌دارِ به‌هارفتگی رو کشش بدی؟ خوبت شد که همه ی نقابایی دروغین خوشگل مشگل نکبتی‌ای که از صبح زده بودی بر صورت فروریخت و امروز هم یادت اومد تمام ماهیت و کیفیت گه بودن امسال و حال و روز تو ایستاده و تمام قد؟ 

 اگرچه مگه میشد جلوی همچین سیلابی با یک ورق کاغذ کاهی هم سد زد؟ قهری است که نه. دیر و زود که هم میداشت، چک خوردن از واقعیت هم صدا داره هم درد و هم لذت ناشی از مازوخیسمِ آموخته‌شده. کاریش که نمیشه کرد؛ میگی میشه؟ یو دِر بقولی